Είναι Δυνατόν

Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων παράγει εισόδημα το οποίο είναι είτε κοντά στα όρια επιβίωσης, είτε χαμηλότερο. Μια σημαντική αιτία γι’ αυτό είναι βέβαια το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Όμως καμία κυβέρνηση και κανένα ανταγωνιστικό σύστημα βιομηχανίας δεν είναι σε θέση να σε εμποδίσει να αποκτήσεις το εισόδημα που επιθυμείς.

Γιατί η κύρια αιτία για τη μη ικανοποιητική παραγωγή εισοδήματος είναι η άγνοια των περισσοτέρων σχετικά με τον πραγματικό μηχανισμό παραγωγής εισοδήματος. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι το να βρουν μια καλή δουλειά είναι αρκετό. Όμως δεν είναι. Διδαχθήκαμε ότι για να κερδίσουμε εισόδημα θα πρέπει να σπουδάσουμε κάτι, μετά να βρούμε μια δουλειά και να προσφέρουμε χρόνο εργασίας ασκώντας την δεξιότητα ή την τέχνη που μάθαμε. Και πράγματι αυτή είναι μια στρατηγική η οποία όντως αποδίδει. Όμως αποδίδει μόνο μέχρι ενός ορισμένου σημείου. Η στρατηγική αυτή δεν είναι όλα τα κομμάτια του παζλ. Υπάρχουν πάρα πολλά κομμάτια στο παζλ τα οποία δεν μας έμαθε ποτέ κανείς, τα οποία όμως έχουν πρωταρχική και κριτική σημασία στην όλη εικόνα.

Γιατί ακόμα και σε αυτό το δυσμενές οικονομικό σύστημα, κάποιοι λίγοι το έχουν υπερβεί και έχουν δημιουργήσει πραγματικό πλούτο, όχι πατώντας επί πτωμάτων, αλλά ηθικά και νόμιμα. Γνωρίζοντας «πώς» το έχουν καταφέρει, μπορούμε κι εμείς να το καταφέρουμε. Η δημιουργία αυτοδημιούργητου πλούτου δεν είναι μυστήριο, είναι συνταγή. Ναι δεν είναι εύκολο να γίνει η συνταγή πράξη. Όμως γνωρίζοντας την συνταγή, έχουμε πλεονέκτημα.

Ανάγκη για Μάθηση

Αν το εισόδημα λοιπόν που κερδίζεις αυτή την στιγμή δεν είναι ικανοποιητικό, αν θέλεις να κερδίζεις περισσότερο εισόδημα και αν επίσης θέλεις να αποκτήσεις την ικανότητα να μπορείς να κερδίζεις ικανοποιητικό εισόδημα όσο δυσμενείς κι αν είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες βρίσκεσαι, θα πρέπει καταρχάς να γνωρίσεις στρατηγικές που δεν μας μάθανε και οι οποίες έχουν την δυνατότητα να δημιουργήσουν περισσότερο εισόδημα και πλούτο.

Το φταίξιμο δεν είναι δικό μας που δεν τις ξέρουμε. Δεν θα μπορούσαμε να μάθουμε κάτι διαφορετικό απ' ότι μας μάθανε. Όμως, σε κάποιο στάδιο της ενήλικης ζωής του, ο καθένας από μας αποκτά ο ίδιος την ευθύνη της μάθησης του. Αν θέλουμε λοιπόν να πετύχουμε κάτι στη ζωή μας και δεν ξέρουμε πώς, θα πρέπει να αφιερώσουμε σοβαρό χρόνο για να μάθουμε το πώς.

Επιτυχία

Επιτυχία στη ζωή είναι να γίνεις αυτό που πραγματικά έχεις το δυναμικό να γίνεις και αυτό μπορείς να το κάνεις μόνο κάνοντας χρήση συγκεκριμένων αγαθών. Μέσω της χρήσης των αγαθών αυτών μπορείς να βιώνεις πληρότητα στο σώμα σου, να αναπτύσσεις το μυαλό σου και να ξεδιπλώνεις την ψυχή σου.

Όμως μόνο αν έχεις ικανοποιητικό εισόδημα μπορείς να κάνεις όλα αυτά. Έχει πρωταρχική σημασία να έχεις ικανοποιητικό εισόδημα. Η κατανόηση του μηχανισμού παραγωγής εισοδήματος είναι ίσως η πιο ουσιαστική από όλες τις γνώσεις. Αν παραμελήσεις την μελέτη αυτή, θα έχεις εγκαταλείψει το καθήκον προς τον εαυτό σου, προς τον Θεό και προς την ανθρωπότητα, γιατί η σπουδαιότερη υπηρεσία που μπορείς να προσφέρεις στον Θεό και την ανθρωπότητα είναι να αξιοποιήσεις στο έπακρο τις δυνατότητες σου.

Η μελέτη και η εμβάθυνση στην ποιότητα και τους μηχανισμούς της επιστήμης της αφθονίας, βοηθά και στην κατάκτηση της πληρότητας στη ζωή γενικότερα. Η γνώση των μηχανισμών της επιστήμης της αφθονίας είναι απολύτως απαραίτητη.

Το Σημαντικότερο Κομμάτι του Παζλ

Έτσι, αν επιθυμείς να κερδίζεις περισσότερο εισόδημα από όσο μπορείς τώρα να παράγεις, τότε θα πρέπει να μάθεις κάποια διαφορετικά πράγματα απ' όσα τώρα γνωρίζεις και θα πρέπει να εφαρμόσεις διαφορετικές στρατηγικές απ' αυτήν που τώρα εφαρμόζεις. Είναι φρόνιμο να αφιερώσεις σοβαρό χρόνο για να μάθεις όλα τα κομμάτια του παζλ παραγωγής εισοδήματος.

Και το πρώτο και σημαντικότερο κομμάτι του παζλ που είναι απολύτως απαραίτητο να γνωρίζεις, είναι ότι στην προσπάθεια παραγωγής εισοδήματος, υπάρχουν μερικοί σημαντικοί και πανίσχυροι ανασταλτικοί παράγοντες.

Ένας πολύ ισχυρός ανασταλτικός παράγοντας βέβαια είναι το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, το οποίο είναι κατασκευασμένο με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να ωφελούνται λίγοι. Αυτό όμως είναι ένα εμπόδιο πάνω στο οποίο ο καθένας από μας σε ατομικό επίπεδο έχει πολύ λίγο έλεγχο. Στο εμπόδιο αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα τα οποία να μας αποδώσουν σε ατομικό επίπεδο... τουλάχιστον σ' αυτή τη ζωή.

Από την άλλη υπάρχουν εμπόδια, σημαντικά εμπόδια, στα οποία σε ατομικό επίπεδο μπορούμε να έχουμε έλεγχο, στα οποία μπορούμε να επέμβουμε και να τροποποιήσουμε και τα οποία να παίξουν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στο τελικό εισόδημα μας. Στην συνέχεια αναλύουμε τα εμπόδια αυτά.

Αξιέπαινη Επιθυμία

Ότι και να ειπωθεί υπέρ της φτώχειας, κανείς δεν είναι δυνατόν να έχει μια πραγματικά υγιή, ολοκληρωμένη ή ευτυχισμένη ζωή, αν δεν έχει ικανοποιητικό εισόδημα. Μελέτες έχουν αποδείξει ότι αύξηση των ετήσιων αποδοχών μέχρι περίπου 60 χιλιάδες ευρώ, πράγματι αυξάνει το συναίσθημα της ευτυχίας.

Όσοι άνθρωποι δεν έχουν αφθονία αγαθών δεν μπορούν να έχουν όλα τα απαραίτητα για να φτάσουν στο μέγιστο δυνατό σημείο του ταλέντου ή της ψυχικής τους ανάπτυξης και να ζήσουν με πληρότητα. Όποιος θέλει να ξεδιπλώσει την ψυχή και να αναπτύξει τα ταλέντα του, πρέπει να είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει διάφορα μέσα και αν δεν έχει την δυνατότητα να τα αποκτήσει, δεν θα μπορεί ούτε να τα χρησιμοποιήσει ούτε να αναπτυχθεί. 

Είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να χρησιμοποιεί ελεύθερα και απεριόριστα όλα τα αγαθά που ενδεχομένως να είναι απαραίτητα για την πληρέστερη νοητική, πνευματική και σωματική εξέλιξη του. Με άλλα λόγια είναι δικαίωμα του να είναι πλούσιος. Δεν είναι κακό το να θέλει κανείς να γίνει πλούσιος. Η επιθυμία για πλούτη στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά επιθυμία για μια πληρέστερη ζωή και αυτή η επιθυμία είναι αξιέπαινη.

Πληρότητα σε Τρία Επίπεδα

Ο άνθρωπος που δεν επιθυμεί να ζήσει με μεγαλύτερη αφθονία είναι προβληματικός. Για να το πούμε και διαφορετικά, ο άνθρωπος που δεν επιθυμεί να διαθέτει τα μέσα και όλα τα αναγκαία για να ζήσει μια ζωή με πληρότητα είναι αυτοκαταστροφικός. Ζούμε για το σώμα, ζούμε για το νου και ζούμε και για την ψυχή. Κανένα από τα τρία δεν είναι καλύτερο ή ιερότερο από τα άλλα.Όλα είναι εξίσου σημαντικά και κανένα από τα τρία δεν μπορεί να υπάρξει πλήρως αν οποιοδήποτε από τα άλλα στερείται πληρότητας στη ζωή και στην έκφραση. Κανείς δεν μπορεί να είναι πραγματικά ευτυχισμένος ή ικανοποιημένος αν το σώμα του δεν βιώνει πλήρως κάθε λειτουργία του, αν ο νους δε βιώνει πλήρως κάθε λειτουργία του κι αν η ψυχή δεν βιώνει πλήρως κάθε λειτουργία της.

• Σωματική Πληρότητα: Ο άνθρωπος δεν μπορεί να έχει σωματική πληρότητα χωρίς καλό φαγητό, άνετα ρούχα, ζεστό καταφύγιο, δημιουργική εργασία, ούτε και χωρίς ανάπαυση ή αναψυχή.
• Νοητική Πληρότητα: Ο άνθρωπος δεν μπορεί επίσης να ζήσει με νοητική πληρότητα, χωρίς βιβλία και χωρίς χρόνο για να μελετήσει, χωρίς ευκαιρίες για ταξίδια και παρατήρηση, ή χωρίς διανοητική συντροφιά. Ούτε και χωρίς να βιώνει διανοητική ανάπαυση ή χωρίς να περιβάλλεται από αντικείμενα τέχνης και ομορφιάς.
• Ψυχική Πληρότητα: Ένας άνθρωπος μπορεί να ζει με ψυχική πληρότητα, όταν αγαπά και όταν εκδηλώνει την αγάπη του. Η υπέρτατη ευτυχία του ανθρώπου συνίσταται στην ευεργεσία αυτών που αγαπά. Η αγάπη εκφράζεται με τον πιο φυσικό και αυθόρμητο τρόπο μέσω της προσφοράς, όμως εξαιτίας της φτώχειας συναντά δυσκολίες στο να εκφραστεί. Ο άνθρωπος που δεν έχει τίποτα να δώσει, δεν μπορεί να εκπληρώσει τον ρόλο του ως συζύγου, ως πατέρα, ως πολίτη ή ως άντρα.

Συνεχής Ανάπτυξη

Σκοπός της Φύσης είναι η πρόοδος και η ανάπτυξη της ζωής. Σκοπός κάθε μορφής ζωής είναι η συνεχής ανάπτυξη. Κάθε έμβιο ον έχει αναφαίρετο δικαίωμα στο σύνολο της ανάπτυξης που μπορεί να πετύχει. Κάθε άνθρωπος πρέπει να διαθέτει όλα όσα μπορούν να συνεισφέρουν στη δύναμη, τη χάρη, την ομορφιά και τον πλούτο της ζωής.

Η άμορφη και νοήμων ουσία η οποία ζει μέσα μας και εμψυχώνει τα πάντα, είναι μια συνειδητά ζωντανή ουσία και άρα έχει και τη φύση και την έμφυτη επιθυμία κάθε έμβιας νοημοσύνης για εξάπλωση της ζωής. Είναι ζωντανό υλικό που έχει συνεχώς την τάση να εξελίσσεται προς ανώτερες μορφές ζωής. Η επιδίωξη ανώτερων μορφών ζωής είναι έμφυτη και εγγενής ορμή της ζωής. Είναι η φύση της νοημοσύνης να διευρύνεται, και της συνείδησης να αναζητά επέκταση των ορίων της και πληρέστερη έκφραση.

Κάθε έμβιο ον πρέπει να αναζητά συνεχώς τη διεύρυνση της ζωής του, επειδή η ζωή πρέπει να εξαπλώνεται. Ένας σπόρος που πέφτει στο έδαφος έρχεται στην επιφάνεια ως δραστηριότητα και με την πράξη της ζωής δημιουργεί εκατοντάδες και χιλιάδες άλλους σπόρους. Η ζωή, ζώντας, πολλαπλασιάζεται, γίνεται συνεχώς περισσότερα. Πρέπει να το κάνει αυτό, αν θέλει να συνεχίσει να υπάρχει.

Ιδιότητα της Ζωής

• Κάθε σκέψη που κάνουμε καθιστά απαραίτητο το να κάνουμε άλλη μια σκέψη. Η νοημοσύνη υπόκειται στην ίδια ανάγκη για διαρκή εξάπλωση.
  
• Κάθε τι που μαθαίνουμε μας οδηγεί στο να μάθουμε και κάτι άλλο. Η γνώση συνεχώς διευρύνεται.
• Κάθε ταλέντο που καλλιεργούμε, φέρνει στον νου την επιθυμία να καλλιεργήσουμε άλλο ένα ταλέντο. Η συνείδηση συνεχώς διευρύνεται.

Η φύση δημιουργήθηκε για να αναπτύσσεται η ζωή συνεχώς. Το βασικό κίνητρο της είναι η εξάπλωση της ζωής. Υποκείμεθα στην ορμή της ζωής, αναζητώντας έκφραση, η οποία μας οδηγεί διαρκώς στο να γνωρίζουμε περισσότερα, να κάνουμε περισσότερα και να γίνουμε περισσότερα. Και προκειμένου να γνωρίζουμε περισσότερα, να κάνουμε περισσότερα και να γίνουμε περισσότερα, πρέπει να έχουμε περισσότερα. Γι’ αυτόν τον λόγο, όλα όσα μπορούν να βοηθήσουν τη ζωή παρέχονται αφειδώς. Δεν μπορεί να υπάρξει έλλειψη παρά μόνο αν ο Θεός αναιρέσει τον εαυτό του και ακυρώσει τα ίδια του τα έργα.

Η επιθυμία για πλούτο είναι απλώς η ιδιότητα της ζωής για συνεχή εξάπλωση που αναζητά έκφραση. Αυτό που προκαλεί την επιθυμία, είναι η Θεϊκή Δύναμη που επιζητά να εκδηλωθεί. Αυτό που σε κάνει να θέλεις περισσότερα χρήματα είναι το ίδιο με αυτό που κάνει το φυτό να μεγαλώνει. Είναι η Ζωή που επιζητά πληρέστερη έκφραση. Είναι επιθυμία του Θεού να είσαι πλούσιος. Θέλει να είσαι πλούσιος επειδή μπορεί να εκφραστεί καλύτερα μέσα από σένα, αν έχεις μέσα που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να του επιτρέψεις να εκφραστεί. Αν έχεις έλεγχο στα μέσα της ζωής, τότε μπορεί να ζήσει πληρέστερα μέσα από σένα.

Άμεση Κατανάλωση

Στο περιβάλλον στο οποίο εξελιχθήκαμε ως ανθρώπινο είδος από τα πανάρχαια χρόνια, αν είχαμε πόρους, φαγητό, ή άλλα διαθέσιμα, τα εκμεταλλευόμασταν την ίδια ακριβώς στιγμή. Αν υπήρχε « πλούτος» τον καταναλώναμε αμέσως. Και ο λόγος είναι πολύ απλός. Γιατί ο πλούτος αυτός δεν θα μπορούσε να διαθέσιμος για πολύ. Ιδιαίτερα το φαγητό το οποίο ήταν ο νούμερο ένα πόρος, το καταναλώναμε άμεσα.

Το ίδιο λοιπόν συμβαίνει και στις μέρες μας. Όταν έχουμε διαθέσιμα κάποια χρήματα, τα ξοδεύουμε άμεσα. Είμαστε  προγραμματισμένοι να ζούμε στο εδώ και τώρα και να καταναλώνουμε όσα περισσότερα μπορούμε αμέσως. Και πολύ περισσότερο, με την εφεύρεση των πιστωτικών καρτών και του χρέους, καταναλώνουμε χρήματα τα οποία δεν διαθέτουμε καν.

Στην πραγματικότητα η έννοια του πλούτου και η δυνατότητα συσσώρευσης πλούτου σε έναν μόνο χώρο είναι πρόσφατη εφεύρεση. Εξελικτικά μιλώντας, μόλις πρόσφατα έχουμε ανακαλύψει τον μηχανισμό συσσώρευσης πλούτου - επειδή το έχουν καταφέρει κάποιοι, η φόρμουλα υπάρχει. Όμως θα πρέπει ο καθένας ατομικά καταρχάς να γνωρίσει τη φόρμουλα και κατά δεύτερον να την προσαρμόσει στον εαυτό του. Αυτό σήμερα είναι πραγματική πρόκληση. Για να γίνει αυτό, θέλει δουλειά, κυρίως διανοητική δουλειά στο επίπεδο προγραμματισμού, στο επίπεδο του λογισμικού το οποίο είναι εγκατεστημένο στους εγκεφάλους μας.

Κοινωνικός και Πολιτισμικός Προγραμματισμός

Από τη μία τα χρήματα είναι θαυμάσια εφεύρεση σαν συμβολικό μέσο συναλλαγών - επειδή έκαναν πιο εύκολο το εμπόριο και τις εμπορικές συναλλαγές. Δηλαδή δεν χρειάζεται να ψάξω να βρω κάποιον που να πουλάει παπούτσια που εγώ θέλω να αγοράσω και που να θέλει σιτάρι που εγώ διαθέτω. Μπορώ να πουλήσω το σιτάρι μου, να πάρω χρήματα και με αυτά μπορώ να αγοράσω οτιδήποτε θελήσω.

Το πρόβλημα προέκυψε όταν αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε τα χρήματα τόσο πολύ, που κατέληξαν να είναι ο κοινός παρονομαστής και έχουν μπει τόσο πολύ στην κουλτούρα μας, στην γλώσσα μας και στην καθημερινή πραγματικότητα που στο τέλος τα συγχέουμε με την πραγματική αξία. Πιστεύουμε ότι τα χρήματα έχουν πραγματική αξία, παρόλο που η πραγματική αξία ενός απλού χαρτονομίσματος, δεν είναι παρά μόνο μερικά λεπτά, όσο κοστίζει το χαρτί και το μελάνι. Τα χρήματα δεν έχουν καθόλου εγγενή αξία - δεν έχουν αντίκρισμα σε χρυσό όπως παλαιότερα.

Και επειδή αυτό έγινε σταδιακά στην πορεία του χρόνου, οι περισσότεροι δεν το αντιλαμβάνονται. Το τελικό συμπέρασμα όμως είναι ότι: Ενώ τα χρήματα δεν έχουν καθόλου εγγενή αξία, εμείς παρόλα αυτά πιστεύουμε ότι έχουν. Έτσι επιζητούμε και στοχεύουμε στο να αποκτούμε κατά προτεραιότητα χρήματα. Και όσο βέβαια στοχεύουμε κατά προτεραιότητα σε αυτά δεν πρόκειται να αποκτήσουμε πλούτο - αν αντίθετα μελετήσουμε αυτοδημιούργητους εκατομμυριούχους θα δούμε ότι αυτοί δεν στοχεύουν να αποκτήσουν κατά προτεραιότητα χρήματα, ούτε διαθέτουν τον πλούτο τους σε χρήματα.

Επίπλαστη Αξία

Τα χρήματα έχουν επίπλαστη αξία, όχι πραγματική αξία. Γι' αυτό και δεν μπορείς να γίνεις πλούσιος αν εστιαστείς στο να αποκτήσεις χρήματα. Όπως δεν μπορείς να χορτάσεις όταν απλά κοιτάς το μενού ενός εστιατορίου, αλλά χορταίνεις όταν τρως ένα πραγματικό γεύμα, έτσι δεν θα γίνεις πλούσιος απλά και μόνο όταν εστιάζεσαι στην συσσώρευση χρημάτων. Τα χρήματα είναι απλά ένα μέσο το οποίο χρησιμοποιούμε για να μπορούμε να ανταλλάσσουμε διάφορα άλλα είδη που έχουν πραγματική αξία. Τα χρήματα δεν είναι πλούτος, τα χρήματα δεν είναι η αξία, τα χρήματα είναι απλά ένα χρήσιμο εργαλείο.

Στην ζωή, σε οτιδήποτε εστιαζόμαστε τείνει να μεγαλώνει.

• Η εστίαση για παράδειγμα στην υγεία και την φροντίδα της, φέρνει σαν αποτέλεσμα την απόκτηση όλο και καλυτέρων επιπέδων υγείας.
• Η εστίαση και η φροντίδα μιας σχέσης, φέρνει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία μιας όλο και βαθύτερης, πιο οικείας και πιο ουσιαστικής σχέσης.
• Αν όμως εστιαστείς στο χρήμα, το χρήμα δεν αναπτύσσεται. Και αυτό γιατί το χρήμα δεν έχει πραγματική αξία.

Το χρήμα αναπτύσσεται όταν εστιαζόμαστε στο να δημιουργήσουμε πραγματική αξία. Αναπτύσσεται όταν εστιαζόμαστε στο να βοηθήσουμε κάποιον άλλο να αποκτήσει κάτι που θέλει.

Κοινωνία Χρέους

Όταν ο πρώτος άνθρωπος για πρώτη φορά χρειάστηκε κάτι που δεν είχε και κάποιος άλλος του πρότεινε να του το δανείσει με αντάλλαγμα καθυστερημένη πληρωμή, θα πρέπει να ήταν πολύ καθοριστική μέρα - και βέβαια ακόμα περισσότερο, η φυσική εξέλιξη αυτού, που ήταν ο δανεισμός με αντάλλαγμα πληρωμή με τόκο.

Σήμερα, στον 21ο αιώνα, ζούμε σε ένα περιβάλλον στο οποίο τα πάντα είναι βασισμένα στο χρέος με τόκο. Όταν τα διάφορα ιδιωτικά ιδρύματα τυπώνουν χαρτονομίσματα, στην ουσία δημιουργούν χρέος. Υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα πίσω από το τύπωμα χρήματος το οποίο δεν γνωρίζουμε σε όλες του τις λεπτομέρειες, όμως η ουσία είναι ότι ενώ στην αρχή χρησιμοποιούσαμε το χρέος σαν εργαλείο, δηλαδή μόνο όταν το χρειαζόμασταν, προχωρήσαμε σε ένα μοντέλο πραγματικότητας στο οποίο το χρέος με τόκο είναι ο βασικός τρόπος με τον οποίο δουλεύουν τα πράγματα.

Δίνουμε εργασιακό χρόνο και ενέργεια στο σύστημα αυτό επειδή απλά αποδεχθήκαμε ότι έτσι είναι τα πράγματα και ότι το χρέος με τόκο είναι βασικό χαρακτηριστικό της πραγματικότητας. Θα πρέπει όμως να αντιληφθούμε ότι αυτό είναι απλά κάτι το οποίο διδαχθήκαμε, είναι κάτι επίκτητο και θα πρέπει επίσης να αντιληφθούμε ότι στο μεγαλύτερο του μέρος η ιδέα ότι το χρέος με τόκο είναι ένας λογικός και ορθολογικός τρόπος ζωής είναι κάτι το οποίο στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν μας εξυπηρετεί, είναι κάτι που μας βλάπτει και δεν θα πρέπει να συνεχίσουμε να το συντηρούμε στην πραγματικότητα μας.

Ασύμβατες Πεποιθήσεις

Οι περισσότεροι μεγαλώσαμε με οικογένειες οι οποίες δεν ήταν πλούσιες. Και ακόμα χειρότερα μεγαλώσαμε με οικογένειες οι οποίες πίστευαν ότι οι πλούσιοι δεν είναι « καλοί» άνθρωποι, με οικογένειες οι οποίες είχαν αρνητικά συναισθήματα σχετικά με τα χρήματα, με οικογένειες οι οποίες είχαν θέματα με τα αφεντικά τους ή άλλους πιο οικονομικά επιτυχημένους, γενικά μεγαλώσαμε πιστεύοντας ότι οι πλούσιοι είναι « κακοί» και ότι αν σε μια συζήτηση μπουν τα χρήματα θα δημιουργήσουν συγκρούσεις και προβλήματα.

• Ποιες συζητήσεις θυμάσαι να γίνονται στο σπίτι σου τον καιρό που ήσουν παιδί;
• Θυμάσαι να γίνονται συγκρούσεις σχετικές με χρήματα;
• Θυμάσαι συζητήσεις οι οποίες να μιλούν για άτομα τα οποία είχαν χρήματα; Μήπως ότι ήταν « κακοί» ή με κάποιον τρόπο « αρνητικοί» ;

Ότι συζητήσεις κι αν άκουγες σαν παιδί, αυτές ρουφούσες σαν σφουγγάρι και αυτά μάθαινες. Αυτά λοιπόν που έμαθες σαν παιδί, αυτά εντυπώθηκαν μέσα σου και αυτά είναι που έχουν καθοριστικό ρόλο στην σημερινή οικονομική σου κατάσταση.

Ο προγραμματισμός σου είναι τελείως ασύμβατος με την δημιουργία πλούτου. Είναι σημαντικό να παραδεχθείς με τον εαυτό σου ότι οι εντυπώσεις της παιδικής σου ηλικίας είναι που σε κρατούν φτωχό, γιατί αυτό σου επιτρέπει τώρα να αποφασίσεις και να πεις, « τώρα θα πάρω τον έλεγχο της όλης διαδικασίας, θα πάω να αποκτήσω καινούργιες εντυπώσεις, θα βρω καινούργια πρότυπα και θα προγραμματίσω ξανά τον εαυτό μου, έτσι ώστε να αποκτήσω πεποιθήσεις εναρμονισμένες με την δημιουργία πλούτου» .

Καταναλωτισμός

Πριν από 100 χρόνια ο καταναλωτισμός δεν υπήρχε καθόλου. Πριν από 100 χρόνια αγοράζαμε μόνο πράγματα τα οποία πράγματι χρειαζόμασταν. Σήμερα ο καταναλωτισμός είναι φιλοσοφία ζωής. Στην πορεία των 100 αυτών χρόνων, μας παρουσίασαν ιδέες όπως, «αγόρασε πράγματα για να εκφράσεις αυτό που νοιώθεις, να είσαι ξεχωριστός και να εκφράζεις την προσωπικότητα σου, απόκτησε πράγματα για να νοιώθεις καλά», και άλλα παρόμοια. Και η πιο ανατρεπτική ιδέα ήταν η παρότρυνση ότι αν όλοι καταναλώνουμε συνεχώς και σε μεγάλες ποσότητες, τότε όλοι θα αγοράζουμε από όλους και όλοι θα είμαστε πλούσιοι. Και ναι ο καταναλωτισμός αυτός είναι πραγματικότητα σήμερα, όμως μαζί του κουβαλά και δύο πολύ σημαντικά προβλήματα.

1. Όταν καταναλώνουμε συνεχώς και σε μεγάλες ποσότητες, τυπικά αγοράζουμε πράγματα τα οποία πρακτικά δεν θέλουμε, για να εντυπωσιάσουμε ανθρώπους τους οποίους δεν συμπαθούμε κατ' ανάγκη. Αγοράζουμε περισσότερο για να δείξουμε στάτους, αγοράζουμε για να νοιώσουμε σημαντικοί, αγοράζουμε για να δείξουμε σε άλλους ότι είμαστε σημαντικοί.
2. Ο καταναλωτισμός προωθήθηκε και ενισχύθηκε από μεγάλες εταιρίες οι οποίες ενδιαφέρονται κατά κύριο λόγο να κερδίζουν χρήματα από εμάς. Αν κοιτάξεις το μοντέρνο μάρκετινγκ μέσα από αυτή την οπτική γωνία, θα δεις ότι θέλουν μέσα από την προώθηση των προϊόντων τους να μας κάνουν να νοιώσουμε ανασφαλείς, έτσι ώστε να αγοράσουμε πράγματα για να εντυπωσιάσουμε άλλους, να κερδίσουμε προσοχή, να νοιώσουμε καλύτερα, κλπ.

Όμως ο καταναλωτισμός αυτό που τελικά πετυχαίνει είναι να σπαταλά τον χρόνο μας, τα χρήματα μας, την πραγματικότητα μας και αληθινά κλέβει το μέλλον μας.

Δικαίωμα

Πριν από 50 περίπου χρόνια αν εργαζόσουν σε μια μεγάλη εταιρία, θα μπορούσες πολύ πιθανόν να έχεις μια σταθερή δουλειά για όλη σου την ζωή, να ανέβεις σταδιακά στην κλίμακα της εταιρικής ιεραρχίας και στο τέλος να αποσυρθείς παίρνοντας μια καλή σύνταξη. Τότε ήταν που γεννήθηκε και η ιδέα της κοινωνικής ασφάλισης, η οποία ήταν προσανατολισμένη γύρω από το « πώς να κάνουμε τον εργάτη να νοιώθει ασφαλής» . Έτσι οι περισσότεροι όντως ένοιωθαν ότι ήδη ζούμε σε μια ουτοπική κοινωνία στην οποία όλοι μπορούν να έχουν δουλειά για πάντα, υπάρχει κοινωνική ασφάλιση και συντάξεις εξασφαλισμένες. Όμως το ουτοπικό αυτό όραμα δεν διήρκησε πολύ. Στις μέρες μας η διάρκεια πρόσληψης σε μια δουλειά μικραίνει συνεχώς όλο και περισσότερο.

1. Ο ένας λόγος είναι επειδή οι περισσότερες δουλειές σήμερα δεν είναι χειρονακτικές αλλά διανοητικές. Την χειρονακτική εργασία την έχουν αναλάβει ρομπότ, ενώ εμείς λύνουμε προβλήματα, γράφουμε, συμβουλεύουμε, σχεδιάζουμε, γράφουμε, οργανώνουμε, κλπ. Οι διανοητικές δουλειές είναι σήμερα στις ανεπτυγμένες χώρες ίσως πάνω από το 70% του συνόλου. Έχουμε μεταφερθεί από την απτή πραγματικότητα σε μια πραγματικότητα η οποία είναι βασισμένη στη γνώση. Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε « εργάτες γνώσης» .
2. Ο άλλος λόγος είναι επειδή ο κόσμος σήμερα αλλάζει με τρομακτικές ταχύτητες. Άτομα τα οποία αρχίζουν σπουδές στην επιστήμη των ηλεκτρονικών υπολογιστών, όταν θα τελειώσουν είναι πολύ πιθανόν αυτά που μάθανε να είναι πλέον παρωχημένα και να μην τους χρειάζονται πια.

Έτσι το παλιό πρότυπο του να βρει κανείς μια δουλειά, να προσφέρει χρόνο εργασίας και να περιμένει αμοιβή γι' αυτό σε μια μόνιμη βάση που να του προσφέρει ασφάλεια, έχει πλέον εξαλειφθεί. Θα πρέπει να απελευθερωθούμε από το πρότυπο αυτό. Δεν έχουμε πλέον τέτοιο « δικαίωμα» . Κανείς δεν μας το οφείλει πια. Ζούμε τώρα σε μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα. Αν θέλουμε όχι απλά να επιβιώσουμε αλλά πραγματικά να ευημερήσουμε, θα πρέπει να το κατανοήσουμε και να το αποδεχθούμε.

Εισαγωγή

Όλοι έχουμε κάποιες συνήθειες. Και τα περισσότερα απ’ όσα κάνουμε, οι περισσότερες σκέψεις και τα περισσότερα συναισθήματα μας είναι πιθανόν να είναι κατά 99% ίδια με αυτά που κάναμε και χτες. Όλα όσα σκεφτήκαμε, νοιώσαμε και κάναμε σήμερα είναι κατά 99% πιθανόν να είναι ίδια με τα χτεσινά και 99% πιθανόν να είναι ίδια με τα προχτεσινά. Ζούμε μέσα στην ζώνη άνεσης μας, ζούμε μέσα στις ρουτίνες μας και χωρίς να το πολυσκεφτόμαστε κάνουμε συνεχώς τα ίδια και τα ίδια.

Αν όμως οι συνήθειες μας δεν είναι συνήθειες και συμπεριφορές κτισίματος και διατήρησης πλούτου και δεν μας αποφέρουν τον πλούτο που θα θέλαμε, τότε τι είναι; Είναι σίγουρα κάτι άλλο.

Έτσι αν θέλουμε να κτίσουμε πλούτο, θα πρέπει να μάθουμε καινούργιες συνήθειες και συμπεριφορές.

Ασυνείδητη Χρήση

Μια σημαντική συνήθεια που έχουμε με τα χρήματα είναι ότι τα χρησιμοποιούμε ασυνείδητα. Ξοδεύουμε χρήματα χωρίς να αναρωτιόμαστε τι πράγματι κοστίζουν γενικότερα στην ζωή μας.

Όταν ρώτησαν τον Warren Buffet (έναν από τους δύο μεγαλύτερους επενδυτές παγκοσμίως) γιατί δεν αγοράζει ένα καινούργιο αυτοκίνητο, απάντησε, «δεν με απασχολούν τα 100.000 δολάρια τα οποία θα ξοδέψω στην αγορά ενός αυτοκινήτου, με απασχολούν τα εκατομμύρια που θα χάσω τα επόμενα 20 χρόνια αν επενδύσω αυτά τα 100.000, έτσι ώστε να αποφέρουν επιστροφή στην επένδυση μου 20% κάθε χρόνο».

Όταν δίνεις χρήματα για να αγοράσεις κάτι, τι πραγματικό κόστος έχει αυτό στην ζωή σου;

Της Στιγμής

Άλλη μια «κακή» συνήθεια που έχουμε είναι ότι αγοράζουμε πράγματα παίρνοντας αποφάσεις της στιγμής.

Αν για παράδειγμα είσαι έξω για δουλειές και κάποια στιγμή σε πιάνει πείνα, ποια είναι η νούμερο ένα επιλογή σου για φαγητό; Σίγουρα πρόχειρο φαγητό. Φαγητό από το δρόμο το οποίο σίγουρα περιέχει μεγάλες ποσότητες επεξεργασμένων λιπαρών και υδατανθράκων, φαγητό το οποίο μπορεί προς στιγμή να έχει καλή γεύση, όμως μετά από 20 λεπτά σου ρουφά όλη την ενέργεια σου και ενεργειακά σε ρίχνει.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα χρήματα. Ξοδεύουμε χρήματα με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο τρώμε. Το να αγοράζουμε πράγματα παίρνοντας αποφάσεις της στιγμής, αντί να αφιερώνουμε χρόνο αναλογιζόμενοι πάνω στην αγορά μας, είναι ίσως μια από τις πιο επικίνδυνες συνήθειες, όσον αφορά την συσσώρευση πλούτου. Αγορές που προέρχονται από αποφάσεις της στιγμής, τις περισσότερες φορές είναι πραγματική σπατάλη.

Επιθυμίες-Ανάγκες

Ο πολιτισμός μας είναι βασισμένος στις επιθυμίες, όχι στις ανάγκες. Αγοράζουμε διάφορα για να νοιώσουμε καλύτερα επειδή κατά προτεραιότητα θέλουμε να νοιώθουμε καλύτερα, θέλουμε να το λέμε στους φίλους μας και θέλουμε να δείχνουμε ότι έχουμε. Έχουμε σχεδόν πλήρως αποσυνδεθεί από το να αγοράζουμε με βάση τις πραγματικές μας ανάγκες. Έχουμε αποσυνδεθεί σχεδόν πλήρως από την έννοια πραγματικές «ανάγκες» .

Αν όμως αρχίσεις να αγοράζεις με βάση τις πραγματικές σου ανάγκες, θα παρατηρήσεις ότι αρχίζει να συμβαίνει κάτι μαγικό.  Σιγά-σιγά θα αρχίζεις να κτίζεις την αυτοπειθαρχία σου. Θα αρχίζεις να διδάσκεις τον εαυτό σου πώς να κατευθύνει την σκέψη του. Θα αρχίζεις να διδάσκεις τον εαυτό σου πώς να κατευθύνει τα συναισθήματα του σχετικά με τα χρήματα. Θα αρχίζεις να διδάσκεις τον εαυτό σου καινούργιες συνήθειες (οι οποίες αληθινά συμβάλλουν στην δημιουργία πλούτου) και εξαιτίας αυτών εσύ νοιώθεις πιο ενδυναμωμένος.

Και πώς θα ξεχωρίσεις αν κάτι είναι επιθυμία ή πραγματική ανάγκη;

Αυτό εξαρτάται απόλυτα από τις συνθήκες ζωής στις οποίες βρίσκεσαι αυτή την στιγμή - ποιος είναι ο τρόπος ζωής σου, ποιο είναι το εισόδημα σου και ποιες είναι οι αξίες σου, τα σημαντικά δηλαδή πράγματα για σένα. Και βέβαια προϋποτίθεται ότι έχεις ήδη σκεφτεί ποια είναι τα σημαντικά πράγματα για σένα.

Παράδειγμα

Όλοι οι άνθρωποι διαθέτουμε μια εσωτερική πυξίδα για να διαπιστώνουμε αν κάτι είναι επιθυμία ή πραγματική ανάγκη. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας.

Εγώ για παράδειγμα, τρώω όσο το δυνατόν περισσότερες υγιεινές, ωμές, οργανικές τροφές και υπερτροφές μπορώ. Ξοδεύω αρκετά χρήματα για την αγορά τους, πολύ περισσότερα απ' ότι αν δεν το έκανα. Όταν λοιπόν ρωτώ τον εαυτό μου αν αυτό είναι απλή επιθυμία ή πραγματική ανάγκη, η απάντηση μου είναι ότι για μένα η δίαιτα αυτή είναι ανάγκη. Γιατί όταν τρώω υγιεινά και έχω μια ισορροπημένη δίαιτα, έχω περισσότερη ενέργεια, έχω ιδανικό βάρος σώματος, έχω περισσότερη διανοητική διαύγεια, γίνομαι συνεχώς όλο και πιο υγιής, νοιώθω συνεχώς όλο και πιο ωραία και μπορώ να παράγω, να δημιουργήσω και να συνεισφέρω σε ένα αρκετά υψηλό επίπεδο - έχω δηλαδή ένα αρκετά μεγάλο κέρδος επένδυσης.

Από την άλλη, το να πάω να φάω σε διάφορα φανταχτερά εστιατόρια, κάτι που δεν μου αρέσει ιδιαίτερα να κάνω και δεν είναι η πρώτη μου επιλογή, αυτό για μένα είναι επιθυμία και δεν είναι κάτι που έχει ιδιαίτερο νόημα για μένα. Δεν είναι ότι δεν το κάνω καμιά φορά, κυρίως για κοινωνικούς λόγους, αλλά μέσα μου είμαι απόλυτα ξεκαθαρισμένος ότι δεν είναι πραγματική ανάγκη για μένα.

Κόστος Χρήσης

Όταν χρησιμοποιούμε χρήματα, αυτά χάνουν λίγο από την αξία τους, εξαιτίας της δομής του παγκοσμίου πολύπλοκου οικονομικού συστήματος μας. Κάθε φορά που μετατρέπουμε κάποια στοιχεία ενεργητικού, κάποια αξία, ή ακόμα και την εργασία μας, σε μετρητά ή σε χρήματα στην τράπεζα, υπάρχουν μικροί κρυμμένοι φόροι και τέλη τα οποία μειώνουν την αξία των χρημάτων μας. Αυτά είναι συνήθως μικρά και δεν τα προσέχουμε ούτε τα υπολογίζουμε καθόλου, όμως θα είναι καλή συνήθεια να τα λαμβάνουμε υπόψη όταν παίρνουμε αποφάσεις αγοράς.

Είναι καλό επίσης να λαμβάνουμε υπόψη τους τόκους χρήσης πιστωτικών καρτών όταν τις χρησιμοποιούμε καθώς και τον πληθωρισμό, μια λίγο αόριστη έννοια για την οποία δεν υπάρχει ακριβής και ουσιαστικός ορισμός, ένας παράγοντας όμως ο οποίος σταδιακά μειώνει την αξία των χρημάτων μας, ακόμα κι αν εμείς τα αυξάνουμε.

Πιστωτικές Κάρτες

Μια άλλη «κακή» συνήθεια που έχουμε είναι να αγοράζουμε με πιστωτικές κάρτες έχοντας την αίσθηση ότι αγοράζουμε με μετρητά. Και αν είναι επικίνδυνο να κάνουμε αγορές παίρνοντας αποφάσεις της στιγμής, είναι ακόμα πιο επικίνδυνο να κάνουμε αγορές με πιστωτική κάρτα παίρνοντας αποφάσεις της στιγμής.

Στην πραγματικότητα όταν χρησιμοποιούμε πιστωτική κάρτα για αγορές νοιώθουμε πιο ελεύθεροι να το κάνουμε παρά με μετρητά, γιατί εκείνη την στιγμή πραγματικά δεν νοιώθουμε ότι ξοδεύουμε χρήματα και πραγματικά δεν νοιώθουμε ότι κάνουμε κάτι το οποίο στην ουσία κλέβει το μέλλον μας.

Η συστηματική χρήση πιστωτικής κάρτας με στόχο απλά να πληρώνουμε την ελάχιστη δόση, και δηλητηριάζει τον τρόπο σκέψης μας γενικότερα και εν τέλει μας απομακρύνει από τη δημιουργία πλούτου.

Δανεισμός

Ο δανεισμός χρημάτων είναι η απόλυτη παγίδα. Και είναι μια πολύ έξυπνα στημένη παγίδα επειδή πάμε εμείς σ' αυτήν με την θέληση μας. Και είναι ακόμα χειρότερη παγίδα όταν δανειζόμαστε από το διαθέσιμο υπόλοιπο της πιστωτικής μας κάρτας. Όταν δανείζεσαι περιορίζεις τις επιλογές σου. Επιτρέπεις σε κάποιον άλλο να σε ελέγχει. Στις περισσότερες περιπτώσεις λοιπόν οι οποίες έχουν σχέση με το κατασκευαστικό μας υλικό, τον προγραμματισμό μας και τις συνήθειες μας, ο δανεισμός είναι επικίνδυνος.

Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις καλού δανεισμού, αυτές όμως είναι ελάχιστες. Ένα παράδειγμα καλού δανεισμού είναι η αγορά ενός ακινήτου με στόχο την ενοικίαση, με τέτοιο τρόπο ώστε τα χρήματα του μισθώματος που παίρνεις να είναι περισσότερα από τα χρήματα της δόσης του στεγαστικού δανείου που πληρώνεις (καθώς και των υπολοίπων κρυμμένων τελών), έτσι ώστε να σου αποφέρει μια συνεχή θετική ταμειακή ροή.

Μισθωμένος Υπηρέτης

Ένα ακραίο παράδειγμα δανεισμού είναι επίσης η έννοια του μοντέρνου « μισθωμένου υπηρέτη» . Ο μισθωμένος υπηρέτης ήταν κάποιος που ήθελε για παράδειγμα να ταξιδέψει από την Ευρώπη στην Αμερική πριν από 100-200 χρόνια και ζητούσε από κάποιον πλούσιο να χρηματοδοτήσει το ταξίδι του σε αντάλλαγμα με διάφορες υπηρεσίες. Ο πλούσιος χρηματοδοτούσε το ταξίδι, ο άλλος γινόταν ο υπηρέτης του, όμως ο υπηρέτης στην πορεία διαπίστωνε ότι χρόνο με το χρόνο το χρέος του αυξανόταν όλο και περισσότερο και τελικά κατέληγε να είναι σκλάβος του πλουσίου.

Στους μοντέρνους καιρούς, όταν βασιζόμαστε στα χρήματα και τις πιστωτικές κάρτες, στην ουσία υπογράφουμε οι ίδιοι ένα συμβόλαιο για να γίνουμε οι «μ οντέρνοι μισθωμένοι υπηρέτες» και κυριολεκτικά υπογράφουμε εθελοντές σκλάβοι των χρεών και των χρημάτων για όλη την υπόλοιπη ζωή μας. Πριν λοιπόν αποκτήσουμε οποιανδήποτε ελπίδα ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε πλούτο στην ζωή μας, θα πρέπει καταρχάς να το συνειδητοποιήσουμε και να το παραδεχθούμε ειλικρινά στον εαυτό μας, και θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το μονοπάτι του « μοντέρνου μισθωμένου υπηρέτη» δεν είναι ο τρόπος να δημιουργήσουμε πλούτο.

Σύνοψη

Έχουμε λοιπόν γεννηθεί σε έναν κόσμο μέσα στον οποίο

• όλοι χρησιμοποιούμε χρήματα μονόπολης (γιατί στην πραγματικότητα δεν έχουν εγγενή αξία),
• νομίζοντας ότι τα χρήματα τα οποία χρησιμοποιούμε όντως έχουν αξία,
• χωρίς καν να αναρωτιόμαστε αν αυτό είναι αλήθεια,
• χρεωνόμαστε για να πάρουμε χρήματα μονόπολης, να τα ξοδέψουμε και να αυξήσουμε ακόμα περισσότερο το χρέος μας,
• καταναλώνουμε συνεχώς για να πετύχουμε ευημερία,
• ζούμε με έναν τρόπο ο οποίος τελικά γίνεται αναπόσπαστο τμήμα του πολιτισμού μας, του τρόπου σκέψης μας, της γλώσσας μας, της προσωπικής, επαγγελματικής και κοινωνικής μας καθημερινότητας,
• και πάνω απ' όλα πιστεύουμε ότι έχουμε το απόλυτο δικαίωμα να έχουμε μια υψηλά αμειβόμενη δουλειά, στην οποία να εξελισσόμαστε συνεχώς και η οποία να μας παρέχει ασφάλεια για ολόκληρη τη ζωή μας, κοινωνική ασφάλεια και σίγουρη υψηλή σύνταξη.

Πρόβλημα

Όμως υπάρχει ένα « μικρό» πρόβλημα. Ότι κατά μέσο όρο σε ατομικό επίπεδο ξοδεύουμε περισσότερα χρήματα από όσα παράγουμε - και αυτός βέβαια είναι και ο ορισμός του μη βιώσιμου χρέους.

Το άλλο επίσης « μικρό» πρόβλημα είναι ότι τα οικονομικά συστήματα τα οποία στηρίζονται σε νομίσματα μονόπολης ιστορικά μιλώντας, πάντα καταρρέουν (τα νομίσματα μονόπολης είναι νομίσματα τα οποία δεν υποστηρίζονται από χρυσό ή κάτι άλλο πολύτιμο που να τους δίνει εγγενή αξία - η αγγλική ορολογία γι' αυτά είναι FIAT currency). 

Η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε αυτή την στιγμή δεν πρόκειται να αντέξει για πολύ.

Πρέπει κάποια στιγμή να δούμε την πραγματικότητα κατάμματα και να αναρωτηθούμε σοβαρά, «Πώς βγαίνουμε έξω από όλον αυτό τον φαύλο κύκλο σε ατομικό επίπεδο;»

1ο Βήμα

Το πρώτο βήμα αναγκαστικά θα πρέπει να είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι μέχρι τώρα στο οικονομικό επίπεδο είχαμε σκέψεις, συναισθήματα και συμπεριφορά εφήβων. Μέχρι τώρα δηλαδή, στο οικονομικό επίπεδο ήμασταν κακομαθημένα παιδιά τα οποία δεν είχαν οικονομικά ώριμους γονείς για να τους διδάξουν οικονομική ωριμότητα. Δεν μάθαμε ποτέ, παραμείναμε έφηβοι και βασιζόμασταν σε άλλους να μας φροντίζουν. Και ακόμα περισσότερο νοιώθαμε ότι είναι δικαίωμα μας και υποχρέωση των άλλων να μας φροντίζουν. Αυτό μας μάθανε, αυτό μάθαμε.

Όμως τώρα πρέπει να ωριμάσουμε και να γίνουμε οικονομικά ενήλικες.

Όταν λοιπόν το παραδεχθούμε με τον εαυτό μας ότι μέχρι τώρα ήμασταν οικονομικά κακομαθημένοι έφηβοι και όταν παραδεχθούμε ότι χρειάζεται να ωριμάσουμε και να ανεβούμε στο επόμενο επίπεδο για να γίνουμε οικονομικά ενήλικες, τότε θα έχουμε κάνει το πρώτο βήμα για να πάρουμε την δύναμη μας πίσω.

Ηλικία

Ο Napoleon Hill έζησε πριν από έναν περίπου αιώνα. Μελέτησε περισσότερα από 650 από τα πιο επιτυχημένα άτομα της εποχής του για περισσότερα από 20 χρόνια και μετά κατέγραψε συνοψίζοντας όσα έμαθε σε μια σειρά βιβλίων τα οποία ονόμασε «Οι Νόμοι της Επιτυχίας».

Στην συνέχεια συνόψισε ακόμα περισσότερο την σειρά αυτή σε ένα μόνο βιβλίο το οποίο ονόμασε «Γίνετε Πλούσιοι με την Δύναμη της Σκέψης» (Think and Grow Rich). Μέσα λοιπόν στο βιβλίο του αυτό αναφέρει ότι οι περισσότεροι αυτοδημιούργητοι εκατομμυριούχοι καταφέρνουν να αποκτήσουν μεγάλη δύναμη και πλούτο μόνο μετά την ηλικία των 40.

Ο λόγος φαίνεται να είναι ότι οι περισσότεροι εξακολουθούμε ακόμα και στην ηλικία των 40 να παραμένουμε οικονομικά έφηβοι - και πολλοί δεν ενηλικιώνονται ποτέ. Και σαν έφηβοι δεν έχουμε ακόμα ανακαλύψει πώς δουλεύει ο κόσμος, πώς δουλεύουν τα χρήματα και πώς να δημιουργήσουμε πραγματικό πλούτο. Όμως κάποια στιγμή μετά από μια ολόκληρη σειρά εμπειριών, αρχίζουμε να « ξυπνάμε» και να συνειδητοποιούμε τι συμβαίνει.

Για τους περισσότερους αυτό συμβαίνει μόνο μετά την ηλικία των 40.

Συνειδητοποίηση

Αν είσαι λοιπόν πρόθυμος πάρεις στα χέρια σου τον έλεγχο της ζωής σου, αν είσαι πρόθυμος να αποδεχθείς 100% την ευθύνη για την οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι αυτή την στιγμή και στην οποία θα βρεθείς στο μέλλον, αν είσαι πρόθυμος να δεσμευτείς με τον εαυτό σου και να πεις, « από την στιγμή αυτή είμαι ενήλικας», τότε θα πρέπει να διερωτηθείς, «εντάξει, τώρα τι χρειάζεται να κάνω;»

Τότε είναι που θα αρχίσει να συμβαίνει πραγματική πρόοδος. Τότε είναι που η συνειδητοποίηση θα αρχίσει σιγά-σιγά να κτίζει την δική της ορμή. Τότε είναι που συνειδητοποιούμε ότι:

• δεν γίνεται πια να αφήνουμε άλλους να παίρνουν αποφάσεις για μας,
• δεν γίνεται πια να αφήνουμε άλλους να δημιουργούν συστήματα και να μας διοικούν μέσα σε αυτά, χωρίς εμείς να έχουμε κανένα λόγο,
• δεν γίνεται πια να συμβιβαζόμαστε με τα λίγα χρήματα που μπορούμε να κερδίσουμε μια δουλειά - τα χρήματα αυτά δεν πρόκειται ποτέ να μας χαρίσουν όλα όσα επιθυμούμε από την ζωή,
• ο τρόπος για να δημιουργήσουμε πλούτο μακροχρόνια δεν είναι να έχουν τον έλεγχο άλλοι.

Παραδοχή

Έτσι καθένας από εμάς πρέπει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στην ζωή του να παραδεχθεί με τον εαυτό του και να πει τα εξής:

• «Μέχρι τώρα συμπεριφερόμουν σαν πρόβατο, συμπεριφερόμουν σαν παιδί, συμπεριφερόμουν λες και ο κόσμος μου χρωστά δουλειά και οικονομική εξασφάλιση,
• πίστευα ότι θα μπορούσα να ξοδεύω αλόγιστα χωρίς να χρειάζεται ποτέ να λογοδοτήσω γι' αυτό,
• και δεν ανησυχώ καθόλου για την οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκομαι τώρα, θα ανησυχήσω αργότερα... έτσι κι αλλιώς αυτό ακριβώς κάνουν όλοι.»

Στο παρελθόν εμπιστευόμασταν άλλους να δημιουργήσουν ένα σύστημα, να το διοικούν και να μας λένε που να πάμε και τι να κάνουμε. Τώρα έφτασε η στιγμή να πάρουμε εμείς τον έλεγχο της ζωής μας και να γίνουμε εμείς οι καπετάνιοι του σκάφους μας.

Άγιος Βασίλης

Οι περισσότεροι λένε στα παιδιά τους ότι υπάρχει ένας παππούλης που λέγεται Άγιος Βασίλης και ότι αν είναι καλά παιδιά, στο τέλος του χρόνου ο Άγιος Βασίλης θα τους φέρει πολλά δώρα. Αυτό είναι χρήσιμο με την έννοια ότι είναι σαν να υπάρχει ένας μικρός άγγελος πίσω από τον ώμο ενός παιδιού ο οποίος τους θυμίζει να είναι καλά παιδιά.

Κάποια στιγμή βέβαια έρχεται κάποιος και λέει στα παιδιά ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Εκεί είναι σαν να γκρεμίζεται ο κόσμος των παιδιών και θα πρέπει βρουν τον τρόπο να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν το γεγονός αυτό. Είναι μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα από αυτή που βιώνανε μέχρι εκείνη τη στιγμή και πρέπει να ωριμάσουν και να προσαρμοστούν πλήρως σ' αυτήν.

Στην ουσία αυτό που κι εγώ σου λέω αυτή την στιγμή μέσα από τον συνειρμό σκέψης του άρθρου αυτού, είναι ότι δεν υπάρχει οικονομικός Άγιος Βασίλης. Δεν υπάρχει κάποιος ο οποίος θα σου αφήσει ένα εκατομμύριο ευρώ κάτω από το μαξιλάρι σου.

Αν και για όσο εσύ παραμένεις στην πραγματικότητα στην οποία βρίσκεσαι αυτή την στιγμή (και η οποία δεν σου αποφέρει το οικονομικό επίπεδο που επιθυμείς), τόσο θα απομακρύνεσαι από την δυνατότητα να δημιουργήσεις πραγματικό πλούτο - και όσο απομακρύνεσαι, κάποια στιγμή θα φτάσεις σε κάποιο σημείο στο οποίο η δυνατότητα να δημιουργήσεις πλούτο θα είναι πλέον σχεδόν αδύνατη.

Νέες Βάσεις

Πρέπει να απελευθερώσουμε τον Άγιο Βασίλη μέσα μας και πρέπει να κάνουμε το ίδιο και με τα χρήματα. Πρέπει να απελευθερώσουμε την ιδέα ότι κάποιος άλλος θα φροντίζει το συμφέρον μας, ότι κάποιος άλλος θα φροντίζει την σύνταξη μας, ότι κάποιος άλλος θα μας φροντίζει όταν γεράσουμε. Πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη να δράσουμε τώρα. Μόνο έτσι θα πάρουμε τα δώρα μας στο μέλλον.

Σαν σημαντικό λοιπόν μέρος της οικονομικής ωριμότητας την οποία είναι αναγκαίο να έχουμε (εφόσον θέλουμε να πάρουμε το τιμόνι της ζωής μας στα χέρια μας), η γνώση των ουσιαστικών βημάτων της διαδικασίας δημιουργίας συστημάτων παραγωγής πλούτου, είναι το πρώτο και απολύτως απαραίτητο θεμέλιο που πρέπει να έχουμε.

Αυτοδημιούργητοι

Αυτοδημιούργητοι εκατομμυριούχοι, οι οποίοι έχουν ανακαλύψει πώς να παράγουν πλούτο σταθερά, επαναλαμβανόμενα και με συνέπεια, έχουν χαράξει ο καθένας το δικό του μονοπάτι και έχουν αφήσει ενδείξεις για το πώς το έκαναν.

Οι αυτοδημιούργητοι εκατομμυριούχοι οι οποίοι έχουν αναπτύξει την ικανότητα να δημιουργούν πλούτο από μόνοι τους, βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά. Έχουν διαφορετικό τρόπο σκέψης, έχουν διαφορετικά συναισθήματα, έχουν διαφορετικούς χάρτες στα μυαλά τους και μια τελείως διαφορετική σχέση με τα χρήματα. Και το σημαντικότερο, έχουν διαφορετικές συνήθειες.

Εγώ έχω μελετήσει σε βάθος την ειδική αυτή σχέση των αυτοδημιούργητων εκατομμυριούχων με τα χρήματα, στην σειρά μαθημάτων της Επιστήμης του Πλουτισμού θα σου την διδάξω και μαζί θα ξεκινήσουμε την διαδικασία δημιουργίας μιας υγιούς σχέσης με το τεράστιο κεφάλαιο της ζωής που έχει να κάνει με την οικονομική επιτυχία, η οποία θα σου επιτρέψει να ξεκινήσεις κι εσύ την διαδικασία δημιουργίας πλούτου για τον εαυτό σου.

Ποιος Είμαι

Είμαι ένας γιατρός που την οικονομική δυσκολία στην οποία βρίσκονται οι περισσότεροι στις μέρες μας την βλέπω σαν σύμπτωμα μιας γενικότερης παθολογίας της εποχής μας και σαν τέτοιο θέλω να μπορώ να προσφέρω μια σοβαρή θεραπευτική απάντηση.

Για τον λόγο αυτό μελέτησα σε βάθος την ειδική σχέση των αυτοδημιούργητων εκατομμυριούχων με την έννοια πλούτος, καθώς και τους μηχανισμούς παραγωγής πλούτου, με απόλυτα επιστημονική ματιά.

Η οικονομική κρίση που βιώνει ο καθένας στην ζωή του είναι καταρχάς και κατά κύριο λόγο η κατάσταση εφηβείας (νοητικά, συναισθηματικά, συνήθειες) την οποία βιώνει.

1 Στοχοθεσία

Για περισσότερα από 100 χρόνια, όλη η λογοτεχνία με θέμα την επιτυχία, από το «Γίνετε Πλούσιοι με την Δύναμη της Σκέψης» του Napoleon Hill, μέχρι την «Μαγεία της Μεγαλόπνοης Σκέψης» και μέχρι και πιο μοντέρνες διασκευές όπως είναι η ταινία «Το Μυστικό», όλη λοιπόν η λογοτεχνία αυτή, είναι εστιασμένη στο πρότυπο δημιουργίας στόχων.

Ο τρόπος σκέψης που όλοι οι συγγραφείς της λογοτεχνίας της επιτυχίας συνιστούν είναι: «Συνειδητοποίησε τι ακριβώς είναι αυτό που θέλεις να πετύχεις στη ζωή σου, σκέψου ποια θέλεις να είναι η τελική έκβαση της ζωής σου, φτιάξε το καλά στο μυαλό σου και μετά πιάσε δουλειά αρχίζοντας να το δημιουργείς στην πράξη».

Και πράγματι η τακτική αυτή δουλεύει. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα και υπάρχουν πολλές ιστορίες οι οποίες δείχνουν ότι η τακτική αυτή δουλεύει.

2 Λύση Προβλημάτων

Όμως, πιο πρόσφατες παρατηρήσεις μας δείχνουν ότι σε μια συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων (περίπου στο 80%), δεν αρέσει να θέτουν στόχους. Προτιμούν να λύνουν προβλήματα. Προτιμούν να βλέπουν τα απτά καθημερινά εμπόδια που υπάρχουν στον δρόμο τους και να βρίσκουν τρόπους να τα αντιμετωπίζουν.

Η παρατήρηση λοιπόν αυτή, οδήγησε σε ένα καινούργιο πρότυπο επιτυχίας το οποίο έλεγε, «αναγνώρισε τα εμπόδια και τα προβλήματα τα οποία σου παρουσιάζονται καθημερινά, δούλεψε για να τα λύσεις και τότε θα δημιουργήσεις μεγάλη επιτυχία».

Η στρατηγική αυτή είναι μια στρατηγική που επίσης δουλεύει.

1+2

Στην πραγματικότητα η επιτυχία σου θα είναι πολύ μεγαλύτερη αν χρησιμοποιήσεις και τις δύο τεχνικές ταυτόχρονα.

1. Έτσι κι αλλιώς αυτό που πρέπει καταρχάς να κάνεις είναι να συνειδητοποιήσεις τον τελικό σου στόχο, να δεις δηλαδή πρώτα το μονοπάτι σου, να δεις που ακριβώς πηγαίνεις στη ζωή.
2. Στην συνέχεια να δεις τα εμπόδια που βρίσκονται μεταξύ του σημείου στο οποίο βρίσκεσαι τώρα και του σημείο στο οποίο βρίσκεται ο τελικός σου στόχος και καθώς προχωράς στο μονοπάτι σου να αντιμετωπίζεις κάθε εμπόδιο που συναντάς ελευθερώνοντας τον δρόμο.

Ανώτερος Τρόπος Σκέψης

Όμως υπάρχει και ένας τρόπος σκέψης, πολύ ανώτερος από τους προηγούμενους. Αντί να θέτεις στόχους και μετά να λύνεις  προβλήματα, ρώτησε τον εαυτό σου και απάντησε την εξής ερώτηση, «τι συνθήκες μπορώ να δημιουργήσω, έτσι ώστε το τελικό αποτέλεσμα που θέλω να συμβεί αυτόματα;» Με άλλα λόγια, «με ποιον τρόπο μπορώ να δημιουργήσω ένα τέτοιο περιβάλλον ζωής, έτσι ώστε αυτό που θέλω, να συμβαίνει τελείως φυσικά, σταδιακά και αυτόματα;»

Ο τρόπος αυτός σκέψης είναι τελείως διαφορετικός και βρίσκεται σε ένα τελείως άλλο επίπεδο σκέψης. Στο επίπεδο αυτό δεν εστιαζόμαστε απλά στο να κάνουμε κάποια πράγματα για να έχουμε ένα αποτέλεσμα, εστιαζόμαστε στο να δημιουργήσουμε το σύστημα, το περιβάλλον και τις συνθήκες ζωής οι οποίες να παράγουν και να συνεχίσουν να παράγουν το αποτέλεσμα που θέλουμε, ξανά και ξανά.

Παραδείγματα

1 Ένα παράδειγμα είναι να θέλεις να τρως πιο υγιεινά. Μια από τις πολλές συνθήκες που μπορείς να θέσεις στη ζωή σου για να κάνεις τον στόχο σου αυτό πιο εύκολο, είναι να απομακρύνεις από το σπίτι σου όλες τις μη-υγιεινές τροφές - γιατί αργά ή γρήγορα θα μπεις στον πειρασμό να τις φας.

2 Ένα άλλο παράδειγμα είναι ότι να θέλεις να αφιερώσεις μερικές ώρες για να τελειώσεις ένα πρότζεκτ. Μια διευκολυντική συνθήκη θα είναι να κλείσεις το κινητό σου και κάθε άλλη επικοινωνία με τον έξω κόσμο, να μην κοιτάς συνεχώς το email σου ή το messenger αν έχεις μηνύματα και να πεις, «θα αφιερώσω τρεις ώρες αποκλειστικά και μόνο για να ολοκληρώσω το πρότζεκτ» - αν δεν το κάνεις οι ώρες που είναι απαραίτητες για να το τελειώσεις μπορούν να γίνουν μέρες ή και εβδομάδες.

3 Η δημιουργία πλούτου είναι άλλος ένας στόχος. Σε αντιστοιχία λοιπόν με τα προηγούμενα παραδείγματα υπάρχουν συνθήκες ζωής οι οποίες κάνουν την πραγματοποίηση του στόχου αυτού πολύ πιο εύκολη. Σημαντικές συνθήκες είναι η εναρμόνιση της λογικής, του συναισθήματος και της δράσης σου με την ποιότητα της αφθονίας.

Πειθαρχία vs Συνθήκες

Αντί λοιπόν να βάζεις στόχους και μετά να διερωτάσαι πώς μπορείς να «πειθαρχήσεις» τον εαυτό σου για να πετύχει τους στόχους αυτούς, είναι προτιμότερο να διερωτηθείς,

• «Πώς μπορώ να θέσω κάποιες συνθήκες στη ζωή μου, έτσι ώστε όταν θα φτάσω στην κρίσιμη στιγμή όπου θα πρέπει να πάρω μια απόφαση (ή να κάνω μια σκέψη, ή να κάνω μια δράση), αυτό να γίνει αυτόματα;»
• «Πώς μπορώ να φτιάξω την ζωή μου έτσι ώστε οι συνθήκες ζωής μου να υπαγορεύουν την δράση μου και όχι το να πρέπει να πειθαρχήσω τον εαυτό μου στην δράση αυτή;»

Εσύ βέβαια μπορεί γενικότερα να θέλεις να αναπτύξεις και να καλλιεργήσεις δύναμη θέλησης και πειθαρχίας και αυτό να είναι μια γενικότερη επιθυμία σου για το μέλλον, όμως ο καλύτερος τρόπος να πετύχεις έναν στόχο είναι να τον πετύχεις εκ των προτέρων (φιλοσοφία σαμουράϊ).

Κερδίσεις το παιχνίδι της επιτυχίας όταν φτιάχνεις συγκεκριμένες συνθήκες και περιβάλλον ζωής, τα οποία σταδιακά πραγματοποιούν τον στόχο σου φυσικά και αυτόματα.

Συμπέρασμα

Αν λοιπόν θέλεις να αποκτήσεις πραγματικό πλούτο, μην πηγαίνεις κατευθείαν σ' αυτόν. Πρώτα κάνε άλλα πράγματα τα οποία εκ πρώτης όψεως μπορεί να φαίνονται τελείως άσχετα με την δημιουργία πλούτου (όπως είναι η εναρμόνιση του τρόπου σκέψης σου, του συναισθήματος σου και της δράσης σου με την ποιότητα της αφθονίας), γιατί αυτά θα είναι το καταλληλότερο περιβάλλον και οι καταλληλότερες προϋποθέσεις οι οποίες θα επιτρέψουν την δημιουργία πλούτου να συμβαίνει αβίαστα και αυτόματα στην ζωή σου.

Μπορείς βέβαια να πας κατευθείαν στον πλούτο και σίγουρα έτσι θα μπορέσεις να αποκτήσεις κάποια χρήματα. Είναι μια στρατηγική που πράγματι δουλεύει, έχει δουλέψει ήδη για πάρα πολύ καιρό και είναι όντως μια αποτελεσματική στρατηγική. Όμως η αλήθεια είναι ότι με την στρατηγική αυτή, οι περισσότεροι τελικά δεν αποκτούν το εισόδημα, τις οικονομίες, τα στοιχεία ενεργητικού, ή τον πλούτο που θα ήθελαν να έχουν. Και η απλή απάντηση στην ερώτηση, «γιατί συμβαίνει αυτό;» είναι: «Επειδή δεν έχουν κάνει την απαραίτητη προεργασία που απαιτείται».

Όσοι πάνε κατευθείαν στα χρήματα, είναι σαν να θέλουν να κτίσουν κατευθείαν τον τελευταίο όροφο της πολυκατοικίας χωρίς πρώτα να έχουν κτίσει τα θεμέλια. Η ουσία όμως και ο καλύτερος και πιο αποτελεσματικός τρόπος σκέψης είναι ότι αν σκεφτείς πιο έξυπνα και στήσεις ένα σύστημα αυτοματοποιημένης δημιουργίας πλούτου, θα έχεις πολύ καλύτερο τελικό αποτέλεσμα. Στα μαθήματα της Επιστήμης του Αυτοδημιούργητου Πλουτισμού εμβαθύνουμε και μαθαίνουμε τα ουσιαστικά θεμέλια και τις απαραίτητες εκείνες συνθήκες ζωής οι οποίες σε σπρώχνουν χρόνο με τον χρόνο, φυσικά και αυτόματα, συνεχώς προς όλο και σε μεγαλύτερα επίπεδα οικονομικής επιτυχίας.

Τα 4 Είδη Ανθρώπων

Υπάρχουν 4 είδη ανθρώπων, ανάλογα με το πώς βλέπουν την έννοια της αφθονίας σε σχέση την πραγματικότητα τους:

1. Εγώ δεν πρόκειται να γίνω πλούσιος, ο Θεός διάλεξε για μένα να ζω σε αυτό το περιβάλλον με αυτές τις συνθήκες ένδειας και έλλειψης και με έβαλε εδώ γιατί έτσι θέλει τα πράγματα να είναι για μένα. Εγώ λοιπόν δεν έχω άλλη επιλογή, αυτή είναι η ζωή μου και έτσι πρέπει να την ζήσω, με τις συγκεκριμένες συνθήκες τις οποίες μου έδωσε ο Θεός.
2. Αν είναι να γίνω πλούσιος θα είναι από τύχη - έτσι κυνηγάω την τύχη μου μέσα από τυχερά παιχνίδια, ή δεν την κυνηγάω καθόλου, αν είναι να έρθει θα έρθει.
3. Ξέρω πώς να κερδίζω αρκετά χρήματα από την δουλειά μου, ξέρω να τα ξοδεύω και να αγοράζω τα πράγματα εκείνα τα οποία σύμφωνα με την κοινωνική πεποίθηση να δείχνουν το στάτους που θέλω οι άλλοι να πιστεύουν ότι έχω.
4. Έχω την δυνατότητα να αλλάξω την ποιότητα ζωής μου προς το καλύτερο, επενδύω σε εκπαίδευση, σε σχέσεις, σε στοιχεία ενεργητικού, σε επιρροή, έτσι ώστε να έχω την δυνατότητα να μπορώ να επηρεάζω και την καλυτέρευση του κόσμου προς το καλύτερο.

Τα μαθήματα της Επιστήμης του Πλουτισμού θα είναι εξαιρετική βοήθεια σε όσους βρίσκονται στην 4η κατηγορία.

Συνειδητά-Μη Συνειδητά

Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων τα οποία ξεχωρίζουν από την κατάσταση συνείδησης στην οποία βρίσκονται.

• Όσοι δεν ζουν συνειδητά ζουν τη ζωή που υπαγορεύεται από τα γονίδια τους, από το κοινωνικό τους περιβάλλον και από τον πολιτισμικό προγραμματισμό τους.
• Όσοι ζουν συνειδητά ζουν τη ζωή που οι ίδιοι διαλέγουν να ζήσουν, ακόμα κι αν δεν είναι ίδια με την ζωή που οι γύρω τους διαλέγουν να ζουν.

Τα μαθήματα της Επιστήμης του Πλουτισμού θα είναι εξαιρετική βοήθεια σε όσους ζουν συνειδητά.

Δίψα για Μάθηση

Η επιστήμη και η τέχνη δημιουργίας πλούτου δεν διδάσκεται, μαθαίνεται.

Εγώ δεν μπορώ να σου διδάξω τίποτα αν εσύ δεν θέλεις να μάθεις.

Αν εσύ θέλεις να μάθεις και πραγματικά έχεις ισχυρή επιθυμία να λύσεις και να κατακτήσεις το κομμάτι της ζωής σου που λέγεται "δημιουργία πλούτου", τα μαθήματα της Επιστήμης του Πλουτισμού θα σου είναι πάρα πολύ βοηθητικά.

Τρεις Δεξιότητες

Στα μαθήματα της Επιστήμης του Αυτοδημιούργητου Πλουτισμού θα μάθεις μεταξύ άλλων τρεις σημαντικές δεξιότητες απολύτως απαραίτητες για την αντιμετώπιση των εμποδίων που αναλύσαμε νωρίτερα:

1. Εναρμόνιση λογικής και γενικότερα τρόπου σκέψης με την ποιότητα της αφθονίας.
2. Εναρμόνιση συναισθήματος με την ποιότητα της αφθονίας.
3. Εναρμόνιση της δράσης με την ποιότητα της αφθονίας.

Οι τρεις αυτές δεξιότητες είναι η πρώτη, απαραίτητη και αναγκαστική συνθήκη που πρέπει να έχεις στην ζωή σου για να μπορέσεις να δημιουργήσεις πραγματικές μηχανές παραγωγής πλούτου.

Αν δεν ξέρεις πώς να ξεπεράσεις τα εμπόδια προγραμματισμού και συνηθειών που αναλύσαμε νωρίτερα, με εναρμόνιση της λογικής σου, του συναισθήματος σου και της δράσης σου, καμία προσπάθεια δημιουργίας πλούτου δεν πρόκειται να έχει σοβαρό, θετικό και μακροχρόνιο αποτέλεσμα. 

Στα μαθήματα της Επιστήμης του Αυτοδημιούργητου Πλουτισμού διδάσκονται η τέχνη, η επιστήμη και η ψυχολογία της δημιουργίας πλούτου από το μηδέν. Διδάσκεται ο μηχανισμός και η αρχιτεκτονική της δημιουργίας πλούτου, με βάση την χρήση και την ανάπτυξη του σημαντικότερου εργαλείου... του εαυτού σου.

Εργαλείο Αυτογνωσίας

Η γνώση των μαθημάτων της Επιστήμης του Αυτοδημιούργητου Πλουτισμού δεν είναι ένα απλό βιβλιο προσωπικής ανάπτυξης. Είναι ένα εργαλείο αυτογνωσίας.

• Και όπως κάθε εργαλείο, αν δεν το χρησιμοποιήσεις δεν θα σου προσφέρει τίποτα.
• Αν πάλι το χρησιμοποιήσεις αλλά δεν το χρησιμοποιήσεις σωστά δεν θα σου προσφέρει πραγματικό όφελος.
• Αν τελικά το χρησιμοποιήσεις σωστά είναι σίγουρο ότι θα κάνεις ουσιαστικά βήματα αύξησης της οικονομικής επιτυχίας σου. Και όσο το χρησιμοποιείς τόσο θα συνεχίζεις να κάνεις βήματα προς το καλύτερο. 
• Οι ερωτήσεις και οι ασκήσεις που υπάρχουν στα μαθήματα θα βοηθήσουν πριν απ' όλα εσένα - μόνο αν απαντήσεις τις ερωτήσεις και κάνεις τις ασκήσεις.

Στην ουσία το εκπαιδευτικό αυτό πρόγραμμα θα μπορούσε να ονομαστεί "Επιστήμη της Συνεχούς Εξέλιξης προς ο Αντικειμενικά Καλύτερο", εξέλιξης σε κάθε επίπεδο, συναισθηματικό, νοητικό, δράσης. Αν κάποιος καλλιεργήσει την τέχνη αυτή, τότε η συνεχής εξέλιξη σε όλα τα επίπεδα είναι σίγουρη. Και η συνεχής υλοποίηση της ποιότητας της αφθονίας στην καθημερινότητα του ατόμου που εκπέμπει την ενέργεια της συνεχούς εξέλιξης, γίνεται όσο περνά ο καιρός όλο και περισσότερη.

Τα 10 Βασικά Μαθήματα

1. Εισαγωγή - Συναναστροφές
   • Οι 5 Προαπαιτούμενες και Απαραίτητες Συνθήκες για Δημιουργία Συστημάτων Παραγωγής Πλούτου
     
   • Συναναστροφές - Είσαι ο Μέσος Όρος των 5 Ανθρώπων στους Οποίους Αφιερώνεις τον Περισσότερο Χρόνο
     
2. Εναρμόνιση Τρόπου Σκέψης - Εμπόδια Νοητικής Ασυμβατότητας
3. Εναρμόνιση Τρόπου Σκέψης - Κτίσιμο Τρόπου Σκέψης ο Οποίος Διευκολύνει την Οικονομική Επιτυχία
4. Εναρμόνιση Συναισθήματος - Εμπόδια Συναισθηματικής Ασυμβατότητας
5. Εναρμόνιση Συναισθήματος - Κτίσιμο Κινητοποίησης και Άλλων Συναισθημάτων Επιτυχίας
6. Εναρμόνιση Δράσης - Εμπόδια και Συνήθειες που Αποτρέπουν τη Δημιουργία Πλούτου
7. Εναρμόνιση Δράσης - Ο Τρόπος Σκέψης των Επιχειρηματιών και των Επενδυτών
8. Εναρμόνιση Δράσης - Κτίσιμο των 3 Σημαντικότερων Στοιχείων Ενεργητικού
9. Εναρμόνιση Δράσης - Κτίσιμο των 5 Σημαντικότερων Δεξιοτήτων Δημιουργίας Πλούτου
10. Κτίζοντας Πλούτο Μακροχρόνια - Τελευταίες Σκέψεις

Ποιος Είμαι Εγώ

Είμαι ένας γιατρός που εξέτασα και μελέτησα το θέμα της οικονομικής ανέχειας - απουσίας αφθονίας ως ένα σύμπτωμα παθολογίας, ως μια εικόνα μιας ασθένειας.

Στην μελέτη μου αυτή, προέκυψε ότι η πρωταρχική αιτία, τουλάχιστον σε ατομικό επίπεδο εδράζεται στην διανοητική και συναισθηματική στάση, καθώς και τις συνήθειες οι οποίες προκύπτουν από αυτή.

Στην όλη μου μελέτη κράτησα σημειώσεις, τις οργάνωσα με έναν τρόπο που συνειρμικά να είναι πιο εύληπτος για μάθηση κι έτσι θέλησα να τις προσφέρω σε όποιον μπορεί να ενδιαφέρεται, μέσω μιας ιστοσελίδας.

Έτσι, παραδίδω την όλη εργασία μου στο κοινό, ελπίζοντας να θελήσουν να την αποκτήσουν και να ωφεληθούν από αυτήν, όσο το δυνατόν περισσότεροι.